وقتی سری به سی دی فروش های پاساژقدس درقم می زنید می بینید سی دی های سخنرانی به وفوریافت می شود وقتی به عناوین وموضوعات سخنرانی نگاه می کنید این موضوعات را میبینید:

انتظار واقعی

فاطمیه ی91فضائل حضرت زهرا(س)

محرم90فلسفه ی قیام عاشورا

سلسله نشست های ازدواج

روابط دختروپسر

محبت ومودت

کرامات حضرت ابوالفضل(ع)

و....

اگردقت کنید کمتر خطیبی در منابر خودبه موضوعات بنیادین وریشه ای پرداخته است مثلا توحیدکه اصل وهسته ی دین هست کمتر مورد بررسی واقع می شود.دراحوالات شیخ مرتضی حائری فرزند خلف شیخ عبدالکریم آمده است زمانیکه جلسات موعظه ی خود را به بررسی اصول عقائد اختصاص داده بود عده ای براوخرده گرفتند وگفتند به جای این مباحث نیاز اصلی مردم اخلاق است بهتر است جلسات را بامحوریت اخلاق برگزار کنیدایشان با آن درایت خاصی که داشتند فرمودند:(اتفاقا اصول عقائد سازنده ی نفوس است.)

بعضا اگر همین انتقاد رابه بعضی از منبری هابگوئیم شاید بگویند ما چه کارکنیم منبر جای مباحث استدلالی نیست چراکه اکثرمخاطبین ما عوام جامعه هستند.بنده فقط در مورد این مطلب می گویم:

ما تاکی باعوام پروری وارائه ی پوسته ی دین می خواهیم دین را جلو ببریم؟آیا این طور که جلو می رویم بابودن14میلیون دانشجوقشر عظیم جامعه ی علمی وآکادمیک را از دست نمی دهیم؟شما موضوعاتی که استاد مطهری در سخنرانی هایشان انتخاب می کردند را نگاه کنید با موضوعات منبرهای امروز ما بسنجید مثلا (عدل الهی-قضاءوقدر-خاتمیت-امات ورهبری-انسان وسرنوشت و..)ونیز نگاه کنید ببینید استاد مطهری مخاطبینش چه کسانی بودند؟امروز این قشر تحصیلکرده واساتیدی که جویای حقیقت وبه دنبال معارف اصیل دینی هستنداز منبر کدام خطیبی باید بهره بگیرند؟